Çok sevdiğim bir arkadaşım dedi ki dün bana; “çözüm bulmaktan,dert dinlemekten,fedakarlık yapmaktan,doktor,avukat ve iş bitirici rolünden yoruldumFatma,içimdeki kırgınlıklar,kızgınlıklar,,dinlenmek istiyorum Fatma.” O hem anne,hem evlat,hem kardeş,yönetici, hem de patronunun sağ kolu gibi gibi. ‘Güçlü kadın’ dediklerimizden.Benim de çözüm bulmasını istediğim konular olmuştur.Göstereceği yol önemlidir, bazen kendi bildiğimi yapsam da mutlaka dinlerim. Yapamayacağı iş yok ‘Anlat derdini çözsün’ model kadınlardan. Oysa şimdi anlıyor, bu kadar çözümcül olmaya gerek yok.Yılları geçti fedakarlık ede ede, formül düşüne düşüne,doktor,avukat,iş bitirici,sorun çözücü kimliğine.İstediği bişey değil di bu.Ona biçilen rol ..Hep canından, gözyaşından, uykusundan, duygusundan verdi. Oysa bu çocuğuna,ailesine, dostuna çözüm odaklı yaşayan kadının tek bir isteği vardı;küçük bir teşekkür, vefa, Beklediği tek bir soru vardı; cevabı gerçekten merak edilerek sorulmuş bir “Nasılsın?” “sahi sen nasılsın?” Geçmişti yıllar,kırılmıştı duygular. Kırılan tamir olur mu? Olmaz. Olsa da olmaz,olmaz,olmuyor işte. GEÇMİŞ adı üstünde geçmiş.Siz geçmiş üzerine bişey inşa eden gördünüz mü? Bu saatten sonra pişmanlıklar,pişmanlıklar. “İçimdeki kırgınlıklar,pişmanlıklar geçmiyor Fatma ” dedi. Evet, geçmiyor,geçmez, geçmiş gibi yapıp bizi kandırıyor onlar. Biz öyle sanıyoruz ama aslında geçip gidemiyor hiçbir şey, hiç kimse gönlümüzden,hayatımızdan. Geçmiş olmuyor. Geçmiyor.Geçemiyor.Geçmesine izin verilmiyor. Söz zaten almış başını gitmiş.Yaşamın boyunca hep EVET demişsindir alışmışlardır ve bi kez olsun HAYIR dersen akılda kalan son söz.
İnsan kırılıyor,kırılıyor,inciniyor,inciniyor,,,Yaralanıyor.
Not:”SU AKAR YOLUNU BULUR” demiş atalarımız .Sonucu değiştiremiyoruz.”Giden günlerim oldu “ dememek için…Neyse…Herkesin sorumluluğunu alırsan kendi hayatını yaşamaya vakıt kalır mı? Ben de arkadaşıma benzerim.Bencil olmak insana yakışmaz ama bazen de teslım olmak gerek…
Fatma ÖNDER