SEVMEK,,,
saf, duru bir his.
“SEV” dersin,, Sev.Her ne yaşarsan yaşa sonun da “iyi ki” diyebildiğin.
Bir zarf,bir mektup geçer eline.Hatırlarsın o günü, el yazısı ile yazıyor,silik, buruk biraz.
Gözyaşları ile yazılmıştı belli.
“seninle,,,,,,,,”
Farzet ki,,,,
Vazgeçer miydin????
Ben neden, yol’a ve yolculuğa dair çok şey biliyorum.Bilinç altında yatan gerçekler ne?
Hiç gidemediğim dar sokakları vardı hayallerimin.
“Gitme” dersin,, Konuşamazsın.
“Gitti mi” gitmedi değil mi gitmedi? yanıt yok, duyan hiç yok.
Özlersin,beklersin,gitme dersin,gitme,,, SEVİYORUM!!
Sonra yoluna akarsın.Kitap arasına bırakılan yazılar,mektuplar,anılar.
Hüzünle karşılarsın,nedense?? neden her ne ise,,,
Hadi pes et, edebiliyor musun?
Şarkılar, “unu beni” dıyor,, Unut-ama,,
Unutma değil o, düpedüz hasret
Ya dönmeli ya vazgeçmeli ,ya da ikiside durmalı.Bile bile lades!
Çünkü sevgi unutulmayı affetmez.
Hayat, biz neyi çok istiyorsak onu eksiltiyor.
Fatma ÖNDER