Sakınırdım gözüm gibi. Kaç sabah kalktım baktım, “çiçekler çıktı mı ortaya” diye.
Kaç yaz kış atlatı emanet.. Bilmiyorum.
Üzerine titremenin faydası olmuyor, herşey Yüce Rabbim’e emanet.. Biliyorum.
“Elinen geleni yap ama yaşatan sen değilsin bunu bil.
Bu gerçeği biliyoruz, kabullenmek istemiyoruz.
Bakalım daha çiçek açacak mı? Açar inşallah!
Ben elimden geleni yaptım, yaparım yine..
Hadi itiraf edeyim.
Ne için bu hüzün?
Orkidenin kendisi için mi yoksa çiçeleri için mi?
Orkide yaşıyor gibi :))Çiçekler eksik sadece.
Çoğumuz bu orkide gibiyiz zaten.
Yaşıyoruz ama üzerine itrediğimiz bir çok şeyi kaybetmişiz.
Bazen bir rüzgarla savurmuşlar, bazen de itmişler..
Sessizce ayrılmışlar, terketmişler…
“Tükenmeden bitmek” gibi.
Fatma ÖNDER/2016