Sana dilsiz dudaksız sözler söyleyeceğim.Bütün kulaklardan gizli sırlardan bahsedeğim.
Bu sözleri sana herkesin içinde söyleyeceğim ama senden başka kimse duymayacak,kimse anlamayacak”. Şems-i Tebrizi
İlham perimin mutlaka araba da veya derin uyku halinde iken geldiği doğrudur.:))
Uykumdan uyanamadığım ama zihnimin sinemalarında hep güzel filmler oynadığı,, bunu mutlaka yazmalıyım dediğim fakat tembellik yapıp yazmaya üşendiğim de doğrur. )
Arkaya dönüp bakmayı hiç sevmiyorum.Biliyorum ki arkaya dönüp bakarsam ilerleyemem.Geçmişe gitmiyoruz,biz geleceğe gidiyoruz.
Mutlu olmak,affetmek,takılmamak, güzelliklere kanalize olmak istiyorum.SEVMEK istiyorum sadece SEVMEK.. (Canlı ve cansız )
Tüm kötülükleri susturmak istiyorum.Tüm kırgınlıklarımı bırakmak istiyorum.
Hadi sen de katılsana bana))) tüm geçmiş deneyimlerine SEVGİ gönder.Her biri için,seni SEN yaptıkları ,öğrettikleri için teşekkür et.
Sonra bırak gitsinler, ALLAH gereksiz yükü sevmez.
Evet, haklısın belki küçük de olsa yaptığımız hatalardan pişmanlık duymalıyız.Pişmanlık hataya tekrar düşmemenin ilacıdır.
Ama asla kötülüğe kötülük ile cevap verme. Sana kötülük yapanı ısrarla SEV, SEVGİ gönder. Dene yaa.. ben denedim..
Sonra mı? Gör bak)) Gülmeyi,affetmeyi,sevmeyi ,koşulsuz sevgiyi öğrendiğim gün HAYATIN anahtarını buldum.DENEYİN!
Defalarca,bıkmadan;
Birileri çıkıp keyfimi kaçırmak istiyor,,, öğren Fatma diyorum..
Bu boşuboşuna karşına çıkmadı.Hadi öğren dersini.
Dünya seni sınayacak.Bedenin tüm duyguları ile seni “KENDİNİ UNUTMA TESTİ’” ne tabi tutacak.
Herşeye rağmen hakikatte kalırsan HAK ile HAKİKAT ile..uyanacaksın! BİN ŞÜKÜR!
Her zaman plan yapman gerekli değil.Bazen gerekli olan derin bir NEFES alman,güvenmen ve herşeyi oluruna bırakıp ne olacağını görmen.
“DÜŞMANIN SAHİP OLDUĞU ÖFKE,ASLINDA ONUN EN BÜYÜK DÜŞMANIDIR.SAKIN ONUNLA SAVAŞA GİRME” dostumun bana tavsiyesi.:))
Neyse;
Bugün bi yaşam dersi öğrendim,tam olarak ne olduğunu anlayamadıM.Bi kaç güne anlarım.
Mahatma Gandi okuyorum bu aralar. “Benim yaşamım benim mesajım” diyor…
Geçen yıl Hindistan’a yaptığım seyahat sonrası keşfettim ve İNSAN olduğumu bi kez daha hatırladım.
Bazen utanıyorum kendimden,dert ettıklerımden utanıyorum.Neyse ki çabuk kendime geliyorum en çok kendıme acımam ben.
Bi hayat hikayesi dinledim; Kardeşlerim ve dostlarım “yeter artık olumsuz hıkaye dınleme,etkılenıyosun” der.
Ben severim hıkaye dınlemeyı, acıyı yasayanlarla aynı olmasa bile derınden hıssederım acıyı.
VE BU HAYATTA ÇOK GÜZEL İNSANLAR VAR! Yüzlerce kez şahit oldum.
Güzel yürekli insanları örnek alıyorum kendime.
Kalbe dokunan,hayatlara IŞIK olan,HAYAT değiştiren insanlar var ya iyi ki var onlar.
Bir kalbe dokunursun hayata baktığın yer değişir
Bir yaşam hikayesi dinlersin,derdinden utanırsın
Böyle boyle öğrenirsin,insana benzersin,yontulursun, yontuldukça İNSAN olursun ,İNSAN oldukça IŞIK olursun,etrafındaki herkesi aydınlatırsın.
Sevmeye,umut olmaya devam edelim mi? Ben de size katılıyorum))
Fatma ÖNDER
Güzell ;))