Elinden gelen bir şey yoksa, kalbinden geçen de yeter.
Doğadan gelen felaketin yaraları sarılıyor ama İNSANIN öyle mi? İnsanın İNSANA ettiği travma
Uzun süredir r tüm yazılarım VİCDAN ve MERHAMET duygusu üzerine. Neden? Konu mu bulamıyorum acaba? HAYIR!
Doğal afetlerden korkmuyorum İNSAN’dan korktuğum kadar.
Dünyanın öbür ucunda bir çocuk ölüyorsa ve sen bunu görüp-görmezden geliyorsan; insan değilsin !
İnsana acımıyorsun anladık! Onlarca yanan ağaç, hayvan, bitki örtüsü… vb. için sızlamaz mı AĞAÇ yanarken, hayvanlar çaresiz canlarını kurtarmaya çalışırken hiç mi vicdanın rahatsız olmaz?
Bazen yazıp söyleyecek bir şey kalmıyor tüm bu olanlara. Kalplerde ki savaş bitmedikçe, yeryüzünde esmeyecektir huzurun rüzgarları.Etraf fazlasıyla gürültülü, kalpler kararmış. Dünya sallanıyor. Ne kadar kötülük uçuşuyor etrafımızda değil mi? Katı kalpli insanlar, kin ve nefret kusup etrafa saldırıyor. Duyuyorum sesinizi.Ne yapalım peki?
İsyan edelim, öfkelenelim, intikam mı alalım? Hadi hep beraber lanetleyelim! Olur mu sence? İşe yarar mı? Bu yöntem ile başaranı gördün mü?
Senin başardığın var mı? Muhtemelen yok.. Benim de yok…
Oysa ne güzeldir. Bir kötülüğü iyiliğe, güzele, sevgiye dönüştürebilmek.
Bu hayata mutluluk ve güzellik katmak için geldik.
Savaşmak için gelmedik. Hep nefret ve kin.. Peki neden? Ne için bu ofke?
Kazananı olmayan bir oyundur KÖTÜLÜK, KİN ve NEFRET..
Barış ve sevgi diyorum..Önce kendini sev, sonra diğer insanları sevmek çok kolay..
Sevginin olduğu yerde barış zaten var.
Kendimizi ve tüm canlıları sevdiğimiz, kendimiz ile ve tüm dünyayla barış için de olduğumuz günün başlangıcı olsun bugün..
EMPATİ YAPMAYI UNUTMA E Mİ? Senin çocuğun, sevdiğin, ailen, ağacın, hayvanın, evin olabilirdi yanan..
Birileri öncülük etse de EMPATİ dersi olsa ya okullar da.. ŞAHANE OLMAZ MI? OLUR BENCE…
Fatma ÖNDER / 2018