Bir kadın, Bir AdamBir adam;
Sevdiği kadının varlığına şükrediyor..
Sevdiği kadının gözlerin de kayboluyor.
Kadın yalvarıyor Tanrıya… Bu AŞK gizli kalmalı..
Yoksa çok can yanacak, çok hırpalanacak birileri.
Adam’ın dilinde ki sevgi sözcüklerin de gizli bu platonik aşkın akıbeti..
Kadın kararlıydı izin vermeyecekti adamın duygularını açmasına
— Vakit geç oldu, giTmeliyim
— Kal, biraz daha kal. Gece uzun, gece karanlık, gece kederli. Yalnız kalmaktan korkuyorum.
Ve Adam;
Yaktığı yangında sevdasını kucaklıyor en uzun gecelerde.
Yaktığı yangında gurur ateşi, aşkı…
Yaktığı yangında harcadı sevdiği kadını
Ve o ADAM yaktığı yangında YANDI!! eridi…
Bir Kadın;
Gözleri hüzünlü,gözleri nemli
Hayat yolculuğunda duygularını hep kalbine kazıdı
Değişmedi mevsimleri..
Kadını ikna edemedi ADAM ve sessizce eğildi kadının kulağına;
— Boğuluyorsun…
— Beni anlamıyorsun, anlayamazsın.
— Derinler muammadır… Düşün ki yüzeye çıkınca nefes alacaksın.
— Daha önce hiç duymadığım birşey söyle.
— Aynaya bak… Vurgun yemiş balık gibisin..
O kadının kalbinde sır, gözlerinde ise yaş var.
Bir kadın, bir adam; yaşamlarına küle ettikkleri o platonik aşk yeniden yenilecekler..
SEVDİKLERİ AYRI, SEVENLERİ AYRI…
(Sevdiğim ayrı, seveNim ayrı)
Fatma ÖNDER