Yeniden çiçek açmak için kışı görmeli insan..
Aynı ağaç gibi, önce dökmeli yapraklarını,
Sonra yeniden yeşermeli dalları.
Sonra sabırla beklemeli baharı…
Bir ağac olduğunu hatırla…
Kâh yaprakların dökülecek, kâh tomurcuklanacaksın.
Ve unutma ki her kim sana “Hadi ama aç artık çiçeklerini!” derse,
Sen şöyle diyeceksin:
“Acelem yok… olduğum gibi, karanlığım ve aydınlığımla güzelim ben.”
Aşkla, aşka tomurcuklansın dallarımız
Bir ağacın altında yeşeririr tüm ümitlerimiz.
Yeşersin o zaman, daima yeşersin… AŞK’la…
Fatma ÖNDERbİR
