Kendini nerde bulursun?
Nerde hata yaptığını bulamazsın.
Yaşaman gerekenleri yaşarsın.
Eskiden dinlerken ağladığın müziğin şimdi sana bişey ifade etmemesi.
Hayat mı sahte? Yaşanan duygularmı, bizlermi sahteyiz?
Ne çabuk harcıyoruz tüm güzellikleri.Bişeyler istediğimiz gibi olmuyorsa hırçınlaşıyor muyuz?
Bilemedim,,,
Aklım, özgür değil artık ve şimdi bin tane hesap var aklımda.Bu deftere yazanla kalbimdekinin hesabı birbirini tutmuyor.
Yüreğim yorgun HUZUR arıyorum.Ne sevmek ne de sevilmek istiyorum.
Oyun oynamayı hiç beceremem.
“oyunu kuralına göre oynamak” ne demek bilmem ben.
Ben (hesap-kitap,oyun-düzen) yalanlarınla başedemedin.Bu bana dert oldu!
Karşında diz çökmedim,taviz vermedim buda sana dert olsun!!
Bazen avazım çıktığı kadar bağırmak istedim,parçalamak istedim seni!!
Yine de hiç pişman olmamak mı lazım tüm yaşananlardan?
Mutlaka sahip olmalıyım diye düşündüğün kişiden şimdi kurtulmaya çalışmak,kurtulamamak?
Şimdi uzak dur benden istiyorum.
Vicdanınla hesaplaşmanı yalnız yap.
Başı ve sonu iyi giden bi hikayenin orta yerinde SEN ve BEN gereksiz bi detay gibiydik.
Yanyana iyi durmuyorduk.
Çünkü sen hayatına konuk gelmiş insanı ağırlamayı bilemedin!
Kendin ol diye gönderildiğin Dünya da sen, sen olamıyorsan,yazık sana!!
Çünkü bu Dünyada olduğun nokta aslında hiç olduğun nokta,,,
Bitmişler ile gitmişleri geçmiş zaman sandığına koyamıyorsak, elimizde kalan tek şey bozduğumuz ruhumuz ve akıp giden zaman olacak.
Neyse, Bi hata ilk defasında derstir.Ama tekrarı günahtır işte,,,Yapana bu defa DERS değil DERT olur!
Not: Bu yazı bu sabah Nermin Demirtaş ile ortak düşüncelerimizden yola çıkarak yazıldı.
Fatma Önder /2014