Son günlerde inanılmaz üşengecim, canım bir yere gitmek istemiyor ama hep sokakta buluyorum kendimi.
Yine bir dolu hikaye anlattım; yorgunum, enerjim düşük, sizi de dibe çekerim falan filan… İkna olmaya niyetleri yok…
Bir dolu kurgu ile gittim. sizi anlatacaklarım ile dibe çekeyim de ısrar etmek neymiş görürsünüz.
O kadar tatlı sohbet ediyorlardı ki bölmek istemedim.
Sessizce oturdum.
Kelimelerin gücü yetmiyor halimi anlatmaya diyordu adam. Başımı yastığa koyduğum zaman düşündüklerimden, girdiğim savaşlardan, mücedele etmekten, direnmekten, bir adım öteye gidemediğim yollardan, aynı acıları çekmekten yoruldum. Sadece GÜVENMEK istedim..Hepsi bu…
Daha ne istiyeceksin ki dediğim de arkadaşım “kapa çeneni otur, mesele önemli” bakışı fırlattı.. sustum.. Kadın erkek farketmiyor di mi? Kalp aynı…
GÜVEN kelimesini duyduğunuzda bile içinizi coşku kaplıyor mu benim gibi. GÜVEN ve HUZUR kelimelerinı gün içinde defalarca tekrarlarım. Ben HUZUR kelimesini çocuk sever gibi şımartırım. Şaka değil.. HUZUR; Sen ne tatlı şeysin, sen iyi ki varsın, sen olmasa idin ne yapardım, beni bırakma, bırakırsan ağlarım, nefes alamam hep yanımda ol gibi..:) GÜVEN kelimesi ile o frekansı yakalayamadık henüz aramız iyi değil.. Neyse konuya dönüyorum..
Aylardır nefretten başka bir şey duymuyorum
Öfke ve kin arasında sıkışıp kalmışsın” dedim. Bu adam, yaşadığı aldatılmışlık yüzünden hüzün yaşamıyordu. Burada seçtiği acı kendi doğal seçiminin sonucuydu. Kimse ona zorla; o kaıdna araba al, ev al, kredi kartını öde, kadını destekle, emek ver” dememişti. Kendi seçimi idi.. Şimdi neden acı içinde kıvranıyor?
Yine “yangına körükle gidiyorsun bakışı” Bakışları ile insan terbiye edenler vardır ya, hah öyle işte arkadaşım Söylediğim her şeyin doğru olduğunu iddia etmem ama doğrularımı her yerde söylerim. Dolayıısyle ne benden vazgeçebiliyorlar ne de benimle olabiliyorlar.. Sözlerimin zaman zaman acıttığını biliyorum.. Sırf mutlu olacak diye istediklerini söylemek bana sahtelik gibi geliyor, ben onların düşmanı ilan ediyorum kendimi.
Beni yalanları ile uyutmuş. Kendime geldiğim de ihanetini en son versiyonunu yaşıyordum. Kalakaldım;boşluğa düştüm, hangi duyguya girmem gerektiğni bilemedim. Buz kestim. Kaç şiddetinde ki deprem tüm bedenimi vurdu. Nefes alamıyordum. Ölmek böyle bir şey mi? Uzun süre bir ipte asılı kaldım.. Bin yıl gibi geldi.. Bir savaşın ortasında kalmış ama ne saldırabiliyor ne de kendimi savunabiliyordum. Çok acıdım kendime, çok..
Yorum yapmak istemedim zira çok samimi değildik ama kız arkadaşım yorumunu yaptı.. Erkekler, aldatılmayı sanırım kadınlar kadar kolay atlatamıyor. Şiddete meyilli oluyor. Ve beklenen de olmuştu. Şehrin en kalabalık yerin de şiddet uygulamıştı kadına. Dilim tutuldu, gözlerim yerinden fırladı, içimde bastıramadığım öfke, beni çocukluğuma götürdü.
Yanlış hamle! ÇOK.. ÇOK YANLIŞ HAMLE!! BU KADIN SENİN CELLADIN” dedi arkadaşım… Sen celladına sarılarak çok fazla kanadın! Git!
Biliyormu sun? KADIN; YARATICI ZEKASINI ŞEYTANİ İŞLER İÇİN KULLANIRSA ÇOK TEHLİKELİ! Türlü türlü oyunları, entrikaları ile bir adamın hayatını kabusa çevirebiliyor. Sırf birilerini kullanıp bir iki adım öne çıkmak, statü kazanmak, adamın parasını, mevkiini kullanıp kendine yer edinip yuva dağıtan çok kız,kaıdn gördüm,tanıdım. İÇİM ACIDI. Kadın olarak çok acımasız, vicdansız, edepsiz buldum bu tipleri.. Hadi hemcinsinize acımadınız, çocuklarına kıymayın yahu!! Çocukların gözüne sokmayın yaşadığınız gayrimeşru ilişkiyi yahu! Yapmayın!!
EVET YUVA YIKANIN YUVASI OLMUYORDU! ANLADIN MI? Elindekinin canını yaktığın da o da senin gibi ateşlerde yanıyordu. Şimdi sen de yan! Çok ağır bedel ödemişti adam…
Arkadaşım hala uygun birini bulma peşindeydi arkadaşına…
“Şiddet uygulayan erkekler mimlensin” dedim. “Aldatan kadınlar da mimlensin” dedi..” peki !
Canım Arkadaşım, sana “BURNU RENDELENMİŞ KADIN LAZIM “dedi.
Yorum yapmadım… Dersini aldın mı? Dedim. Git eşinden özür dile, anırıyor musun, kapısın da yatıyor musun bilemem ama helalleşmelisin…
