İnsanları anlayamıyorum,çözemiyorum,bilemiyorum,tanıyamıyorum.
Giden insan. Sen ve ben gibi. O yüzden öldürülen her insan, ölen her işçi, bir şekilde haksızlığa uğramış, zulm görmüş veya canını yitirmiş her can için üzülürüm. Bunu yapamayanlar, kibirinden Dünyayı göremeyenler zira onların da suçu yok,kızmıyorum anlamaya çalışıyorum mantalitelerini.Bir can gittiğin de Türk,Kürt,Hristıyan,o,bu,şu değil CAN diye üzülürüm.Benim Dünyam da sıfatlar yok.Güzel,çirkin,zengin,fakir,eğitimli,eğitimsiz,o,bu,şu gibi.Umrum da olmaz!
Etiketlerin arasına sıkışmış,kimliklerle meşgul olan,oluşturdukları şablonlara göre yaşayan insanların YÜCE RABBIM’i hissetmesi mümkün değil.Sadece SEVGİ,HOŞGÖRÜ, insanların mutluluğunu önemsemek ve herkesin dilediği gibi yaşamasına, düşünmesine olanak vermek çok mu zor?? Hepimiz yaşamlarımız da mutluluğu hakedıyoruz ve RABBIM muhteşem bi düzen bahşetmiş bizlere.Neden peki kavgalar,savaşlar,sevgisizlik?? Bari gençlere dokunmayın! Onları yanlış polıtıkalarınıza alet etmeyın!! Bir tek hayalim var ÇOCUKLARA dokunmayın!!!!
Fatma ÖNDER