“Bazen “olsun” dediğin şeylerin olmadığına,
bazen “olmasın” dediğin şeylerin olduğuna
sonradan sevinirsin…
Ne hüzün içinde debelenişlerin,…
ne sevinç içinde tebessüm edişlerin
senin için hayır olduğundan emin olabilirsin…
Başına gelen her şeyde bir ders
düz giden her yolda bir ters
her selamete gidişte
bir sabrın gerçek anahtar olduğunu
yaşayarak öğrenirsin…
Yediğin yemeğin bile güzel olduğunu
hazmetmeden söyleme kızım…
Ne karşılaştığın insanların,
ne yüzüne gülenlerde sarf edilen lisanların
ne okkalı bir şamar gibi damarına basanların
ne tutturduğun yolda yoldaş olup
ilk kavşakta tozanların,
ne yalnız bırakanların,
ne etrafını saranların günahı var…
Onlar kimi zaman senin üstüne bereket, yağmur
kimi zaman kış, boran, kar, çamur,
kimi zaman bahar, bahçe, çiçek olur…
Sabrı öğrenirsin kızım,
sabrı öğrenirsin…
“Gelmişse başa,
vardır mutlak bir hayır” demeyi
eninde sonunda becerir
ceremesini ödediğin acılara güler geçer
kim bilir belki de toyluğuna bilenirsin…”MERAL DEMİR