“Dönemem ben artık o yıllara gücüm yok,dönemem ben artık yenildim” diyor dinlediğim şarkı.Başa sarıp kaç kez dinlediğimi hatırlamıyorum.
Bitmişler ile gitmişleri geçmiş zaman sandığına koymayı beceremiyorsak, elimiz de kalan tek şey, bozduğumuz ruhumuz ve akıp giden zaman olacaktır.
İnsan bazen unutur. O yüzden bırakın gidenler gitsin, istemeyenler bitsin.
Büyüdükçe mi daha güzel sever insan? Sevmeyi öğrenmek için geçirdiğimiz o uzun, sancılı gecelerin sonucumudur akılla sevmek?
Akılla sevmek?? Bin tane hesap var aklımda.
Dönüşü yok biliyorum, bir daha o kararmış gözlerle sevemiyorsun kimseyi,,
Büyüyorsun,mevki sahibi oluyorsun,para kazanıyorsun,kendi ayaklarının üstünde duruyorsun,özgürleşiyorsun,,
Ama bir daha asla o masumlukla sevemiyorsun.
“Dönemem ben artık o yıllara gücüm yok” Kıraç dinliyorum.
Denedim,denedim,,,
Eğer dönmek istiyorsan ardına dönüp bak derler.Tesadüf ben tel örgüleri gördüm.
Not: Bu gönül meselelerinde aklın yeri yok,,Akıl meselelerinde ise bütüm dertler gönülden çıkıyor.
resim: Halong Bay /Vietnam
yazı: 11 Ağustos2013/Travnik..Balkanlar.
Fatma Önder